101

KA_HSD101

اسما حيدري ارچنداني

بررسي رابطه مربي گري با بهسازي منابع انساني (مورد مطالعه كاركناي ستاد مركزي آموزش و پرورش شهر كرمان)(آموزش و بهسازي منابع انساني20)

Investigating the Impact of COACHING ON Human Resource Improvement (case study of the staff of the headquarters of Education in Kerman)

كارشناسي ارشد

بهسازي منابع انساني

1397/02/24

مهدي سبك رو

محسن شاكري

مربي گري - بهسازي منابع انساني

اين پژوهش با هدف بررسي تاثير مربيگري بر بهسازي منابع انساني صورت گرفته است. اين پژوهش از منظر هدف كاربردي، از منظر روش زمينهيابي يا پيمايشي از مجموعه روشهاي توصيفي مي‌باشد. روش تحقيق پژوهش حاضر از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كاركنان ستاد مركزي آموزش و پرورش شهر كرمان كه در سال 1396 مشغول به فعاليتند، ميباشد. كه جمعاً 400 نفر هستند. روش نمونه‌گيري اين پژوهش به صورت نمونهگيري تصادفي ميباشد به اين صورت است كه از ميان جامعه آماري پژوهش تعداد 200 نفر كه با استفاده از فرمول كوكران محاسبه شده است به صورت تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات در حوزه ادبيات تحقيق، از روش كتابخانهاي استفاده شد. همچنين روشهاي جمعآوري اطلاعات مورد نياز در اين تحقيق، براي آزمون فرضيهها، روش ميداني و ابزار آن پرسشنامه مربيگري مك لين و همكاران (2005) و پرسشنامه استاندارد بهسازي نيروي انساني آموزش و پرورش كه توسط گائيني (1391) طراحي شده، ميباشد. در اين تحقيق، پس از مرور پيشينه پژوهش و بررسي مقالات و كتابهاي موجود در زمينه مربيگري و بهسازي منابع انساني اهداف تحقيق مشخص و بر اساس آن، فرمت روش پژوهش تدوين شد. در نهايت دادههاي جمع آوري شده از پرسشنامه‌ها با استفاده از معادلات ساختاري و نرمافزارهاي PLS و با استفاده از آمار توصيفي مانند ميانگين و همچنين رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج اين پژوهش نشان داد كه مربيگري و ابعاد آن يعني ارتباطات باز، ارجحيت فرد نسبت به وظيفه، پذيرش ابهام و رويه تيمي بر بهسازي منابع انساني كاركنان ستاد مركزي آموزش و پرورش شهر كرمان تاثير معنيداري دارد.

1397/10/26

سميرا سامعي

101

1402/09/12

سميرا سامعي