چكيده :
مكانيزم‌هاي راهبري شركتي مي‌تواند علاوه بر تاثيرگذاري بر محدوديت مالي، بر فعاليت‌هاي فرار از ماليات كه در راستاي حداكثرسازي ثروت فعالان بازار سرمايه است، تاثيرگذار باشد. هدف اين پژوهش، بررسي اثر راهبري شركتي بر روي فرار مالياتي و محدوديتهاي مالي در شركتهاي پذيرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ ماهيت، توصيفي-همبستگي است. بهمنظور دستيابي به هدف پژوهش، تعداد 105 شركت از ميان شركتهاي پذيرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران طي سالهاي 1392 تا 1398 به روش نمونهگيري حذف سيستماتيك و در مجموع 735 سال-شركت جهت انجام تحليل در نظر گرفته شد. جهت آزمون فرضيههاي پژوهش از مدل رگرسيوني چند متغيره و روش حداقل مربعات معمولي استفاده شد. يافتههاي پژوهش نشان داد بين بازده داراييها و سرمايه در گردش با فرار مالياتي رابطه منفي و معنادار وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد بين بازده داراييها و سرمايه در گردش با محدوديت مالي رابطه منفي و معنادار وجود دارد.
