چكيده :
هدف اين پژوهش اثربخشي آموزش مهارت دوست‌يابي بر نشاط ذهني و سازگاري نوجوانان دختر متوسطه اول بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف يك پژوهش كاربردي و به لحاظ شيوه جمع‌آوري اطلاعات يك پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر متوسطه اول ناحيه يك يزد به تعداد 7600 نفر بود كه در سال تحصيلي 1400-1399 مشغول به تحصيل بودند. از بين آن‌ها 30 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده و بر مبناي معيارهاي ورود و خروج به دو گروه معادل تقسيم شده و با گزينش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه نشاط ذهني ريان و فردريك (1997) و پرسشنامه سازگاري دانش آموزان سينها و سينگ (1993) بود. در اين پژوهش از پروتكل آموزش مهارت‌هاي دوست‌يابي فرانكل (2003) استفاده گرديد. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس تحليل گرديد. نتايج نشان داد كه آموزش مهارت‌هاي دوست‌يابي باعث افزايش نشاط ذهني و بهبود سازگاري نوجوانان دختر متوسطه اول گرديد.
