بررسي اثربخشي فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد بر مشكلات تغذيه و خواب كودكان پيش

چكيده :

پژوهش حاضر باهدف تعيين اثربخشي آموزش فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد بر مشكلات تغذيه و خواب كودكان پيش‌دبستاني و احساس خودكارآمدي والدگري در مادران آنها اجرا شد. اين پژوهش با استفاده از روش نيمه‌آزمايشي و از طريق پيش‌آزمون–پس‌آزمون انجام گرفت. جامعه آماري پژوهش را كليه مادران داراي كودك پيش‌دبستاني رده سني 4 تا 6 سال مبتلا به مشكلات خواب و تغذيه شهر يزد در سال تحصيلي 1402-1401 تشكيل داده است. بدين منظور تعداد 30 نفر از مادران دعوت شده كه مايل به همكاري در پژوهش بودند، انتخاب و در دو گروه آژمايش و منترل جاي گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پيش آزمون گرفته شد، سپس گروه آزمايش طي 8 جلسه بصورت هفته اي يك جلسه 90 دقيقه اي تحت آموزش فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد قرار گرفتند و در اين مدت گروه كنترل هيچ گونه آموزشي دريافت نكردند. پس از پايان آموزش از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه عادات خواب كودك(CSHQ) اوونز، اسپريتو و همكاران(2000)، پرسشنامه رفتار غذا خوردن كودك(CEBQ) وردل، گوتري، ساندرسون و راپوپورت(2001) و پرسشنامه خودكارآمدي والديني(PSAM) دومكا و همكاران(1996) بود. داده‌هاي پژوهش با استفاده از تحليل كوواريانس تك‌متغيره و با بهره‌گيري از نرم افزار SPSS24 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه آموزش فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد منجر به كاهش مشكلات خواب و تغذيه كودكان پيش دبستاني و هچنين افزايش احساس خودكارآمدي والدگري مادران آنها شده است.