چكيده :
تكنولوژي نوين توليدي به طرق مختلف بر قابليت‌هاي رقابتي توليد تأثير مي‌گذارند. از جهتي توسعه و گسترش سرمايه‌هاي فكري در بنگاه‌هاي اقتصادي از مهم‌ترين چالش‌هاي دهه آينده خواهد بود. سرمايه‌هاي فكري افراد جاي نيروي كار مكانيكي را خواهند گرفت و بنگاه‌هاي اقتصادي، دانش محور خواهند شد. متأسفانه در كشور ما به اين مقوله توجه زيادي نشده و اين باعث شده تا كمترين نوآوري در صنايع توليدات كشور وجود داشته باشد و صرفاً از فرآيندهاي توليدي محصولات ديگر كشورها استفاده شود؛ بنابراين با عنايت به اهميت ساختار تكنولوژي در رقابت پذيري، در اين مطالعه ساختار تكنولوژي و تاثير آن بر سودآوري بنگاه‌هاي توليدي مورد بررسي قرار گرفت. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي بوده و از نظر نحوه گردآوري داده‌ها جزء تحقيقات علي پيمايشي است. همچنين از حيث روش، توصيفي-همبستگي قلمداد مي‌شود. جامعه آماري تحقيق، شامل بنگاه‌هاي صنعتي با 10 نفر كاركن و بيشتر از ابتداي سال 1384 تا انتهاي سال 1394 مي‌باشند. در اين راستا يك فرضيه اصلي و دو فرضيه فرعي مطرح وآزمون گرديد. جهت آزمون فرضيه‌ها ابتدا همبستگي بين متغيرهاي پژوهش را مورد آزمون قرار داده و سپس اقدام به استفاده از مدل‌هاي رگرسيوني چندگانه و روش پنل ديتا شد. نتايج آزمون فرضيه‌ها حاكي از تاييد فرضيه اصلي و فرضيه‌هاي فرعي ميباشد و نشاندهنده‌ي معنادار بودن تاثير متغيرهاي شدت هزينه‌هاي تحقيق و توسعه و كيفيت نيروي انساني را بر سودآوري بنگاه‌هاي توليدي است.
