بررسي نقش واسطه‌‌اي قضاوت اخلاقي بين خودكارآمدي اخلاقي اينترنتي و قصد رفتار اخلاقي و تاثير آن بر قصد خريد آنلاين مشتري

چكيده :

با توجه به اينكه تجارت الكترونيك و خريد آنلاين در محيطي صورت ميگيرد كه خريدار و فروشنده به صورت حضوري و واقعي به يكديگر دسترسي ندارند، مسئله اي كه اهميت بسيار فراواني پيدا ميكند، رعايت اخلاق و رفتارهاي اخلاقي ميباشد؛ به همين منظور هدف اصلي اين پژوهش بررسي نقش واسطه‌‌اي قضاوت اخلاقي بين خودكارآمدي اخلاقي اينترنتي و قصد رفتار اخلاقي و تاثير آن بر قصد خريد آنلاين مشتري مي باشد. اين پژوهش از منظر هدف كاربردي و از منظر روش تحقيق توصيفي از نوع زمينهيابي يا پيمايشي است. از نظر بازه زماني پژوهش، مقطعي مي‌باشد. در اين پژوهش از ميان جامعه آماري كه شامل دانشجويان دانشگاه امام جواد (ع) شهر يزد ميباشد كه حدقل يكبار تجربه خريد اينترنتي را داشته اند، با استفاده از فرمول كوكران، تعداد 305 نفر به صورت نمونهگيري تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش گردآوري داده‌ها در اين پژوهش، ميداني بوده و پرسشنامه برگرفته از پژوهش چانگ و همكاران (2018) و لوري و كيكو (2017) در مجموع با 15 سوال بر روي آزمودنيها اجرا شده و پس از جمعآوري پرسشنامه‌ها و نمرهگذاري آنها، به وسيله روش مدلسازي معادلات ساختاري (SEM) و نرم افزار Smart-PLS2 تحليلهاي آماري صورت گرفت. نتايج اين پژوهش نشان داد كه اول: خودكارآمدي اخلاقي و قضاوت اخلاقي اينترنتي بر قصد رفتاري اخلاقي اينترنتي تاثير معني-داري دارند. دوم: خودكارآمدي اخلاقي و قضاوت اخلاقي ايتترنتي بر قصد خريد آنلاين مشتري تاثير معنيداري دارند. سوم: خودكارآمدي اخلاقي اينترنتي بر قضاوت اخلاقي اينترنتي تاثير معنيداري دارد. چهارم: قضاوت اخلاقي اينترنتي، رابطه بين خودكارآمدي اخلاقي ايتترنتي و قصد رفتاري اخلاقي اينترنتي را ميانجيگري مي‌كند.