چكيده :
هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي تاثير استرس شغلي محيط كاري و جو اخلاقي بر كيفيت زندگي كاري كاركنان دانشكده دندانپزشكي يزد است. جامعه آماري تحقيق حاضر را كاركنان دانشكده‌ي دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد تشكيل مي‌دهند كه در زمان اجراي تحقيق مشغول به فعاليت مي‌باشند و مبتني بر آمار اعلامي ، تعداد آنها 110 نفر ميباشد. در اين تحقيق باتوجه به محدود بودن جامعه آماري، از روش نمونه‌گيري تمام‌شماري استفاده خواهدشد، لذا نمونه آماري پژوهش حاضر 110نفر ميباشد. در اين پژوهش به منظور سنجش متغير استرس شغلي از پرسشنامه پاركر و دكوتيز(1983) با 6 گويه، جو اخلاقي ويكتور و همكاران(1988) با 6 گويه و پرسشنامه كيفيت زندگي كاري ويرم(2001) با 8 گويه استفاده شده است. تجزيه و تحليل اطلاعات در دو بخش آمار توصيفي و آمار استنباطي ارائه شده است. در بخش توصيفي، اطلاعات جامعه شناختي مربوط به نمونه پژوهش بيان شده است و در بخش آمار استنباطي با توجه به توزيع غيرنرمال داده ها، براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار pls استفاده شده است. نتيجه حاصل از فرضيه‌ها نشان مي‌دهد كه استرس شغلي بر كيفيت زندكي كاري تاثير منفي دارد. فرضيه فرعي دوم نشان مي‌دهد كه هرچه جو اخلاقي بيشتر باشد كيفيت زندگي كاري كاركنان بيشتر است. فرضيه فرعي سوم تاثير مثبت جو اخلاقي مقرراتي بر كيفيت زندگي كاري كاركنان را تاييد مي‌كند. جو اخلاقي مستقل بر كيفيت زندگي كاري كاركنان تاثير منفي دارد و اين فرضيه رد مي‌شود. جو اخلاقي ابزاري بر كيفيت زندگي كاري كاركنان تاثير مثبت دارد. جو اخلاقي نوع‌دوستانه بر كيفيت زندگي كاري كاركنان تاثير مثبت دارد.
