بررسي اثر بخشي آموزش تفكر محاسباتي بر مهارت حل مسئله و اضطراب رياضي دانش آموزان پايه سوم ابتدايي مدارس شهرستان ابركوه

چكيده :

اين تحقيق بررسي اثر بخشي آموزش تفكر محاسباتي بر مهارت حل مسئله و اضطراب درس رياضي دانش آموزان پايه سوم ابتدايي مدارس شهرستان ابركوه را مورد بررسي و مطالعه قرار داد. اين تحقيق به روش نيمه آزمايشي انجام شد و تعداد 40 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند و در دو گروه كنترل و آزمايش طي 8 جلسه تحت آموزش تفكر محاسباتي قرار گرفتند. آزمودني‌ها در دو گروه آزمايشي و كنترل از نظر تأثير آموزش تفكر محاسباتي مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده‌ها در اين تحقيق پرسشنامه اضطراب رياضي پليك و پاركر (1982) و پرسشنامه راهبردهاي حل مسئله كسيدي و لانگ (1996) بود. براي تجزيه و تحليل اطلاعات در سطح توصيفي از ميانگين و انحراف استاندارد، فراواني و درصد فراواني و در سطح استنباطي از آزمون تحليل كواريانس (آنكوا) و كواريانس چند متغيره (مانكوا) استفاده گرديد. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه بين گروه‌هاي آزمايش و كنترل از لحاظ پس آزمون مهارت حل مسئله و اضطراب رياضي با كنترل پيش آزمون تفاوت معني داري وجود دارد. همچنين يافته‌ها نشان داد آموزش تفكر محاسباتي باعث كاهش اضطراب امتحان رياضي و يادگيري رياضي شد و اندازه اثر در كاهش اضطراب رياضي برابر با 36/0 بود؛ اما از سوي ديگر يافته‌ها نشان داد تفكر محاسباتي باعث افزايش مهارت‌هاي حل مسئله در دانش آموزان شد. با توجه به اندازه اثر محاسبه شده در تحليل كوواريانس، در اثر گذاري تفكر محاسباتي بر مهارت حل مسئله، اندازه اثر برابر با 33/0 بود. رشد عملكرد تحصيلي و يادگيري مهارت حل مسئله و كاهش اضطراب رياضي بر پايه آموزش تفكر محاسباتي در مدارس ابتدائي در راستاي ارتقاي فرآيند يادگيري دانش آموزان ابتدائي توصيه مي‌شود.