اثر اقدامات مديريت منابع انساني سبز بر رفتارهاي سبز و دانش و آگاهي زيست‌محيطي با نقش تعديل‌كننده رهبري خدمتگزار

چكيده :

مديريت سبز مفهوم جديدي است كه تركيبي از آرمان‌هاي حفاظت از محيط زيست با اهداف سازمان، طراحي محصول، توسعه محصول، بازاريابي، مالي و متغيرهاي ديگر در مديريت كسب و كار است. اين پژوهش از نوع توصيفي– پيمايشي، از نظر هدف يك بررسي بنيادي و كاربردي مي‌باشد و براي گردآوري اطلاعات از روش‌هاي كتابخانه‌اي و ميداني استفاده شده است. در پژوهش حاضر به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات از مطالعات ميداني و براي گردآوري داده‌ها از اطلاعات طبقه‌بندي‌شده در دانشگاه آزاد اسلامي يزد و پرسشنامه استفاده شده است. نمونه آماري بر مبناي قاعده سر انگشتي 5 برابري 250 نفري مي‌باشد. هدف اصلي اين پژوهش بررسي نقش رهبري خدمتگزار در تعديل اقدامات مديريت منابع سبز بر رفتارهاي سبز و دانش و آگاهي زيست‌محيطي است. براي بخش دموگرافي از نرم‌افزارspss و به‌تناسب فرضيههاي پژوهش از روشهاي آماري تحليل عاملي تأييدي و تحليل مسير استفاده شد و با استفاده از نرم‌افزارAMOS و به روش مدل‌يابي معادلات ساختاري به بررسي مدل مفهومي و آزمون برازش مدل انجام شده است. نتايج حاصل از خروجي‌هاي آموس نشان مي‌دهد كه نسبت مجذور كاي به درجه آزادي كمتر از سه است و ساير شاخص‌هاي برازندگي برازش مدل را مورد تأييد قرار مي‌دهند. پس از بررسي و تأييد الگو براي آزمون معناداري فرضيه‌ها از دو شاخص جزيي نسبت بحراني CR و P استفاده شده است. فرضيه اصلي رهبري خدمتگزار، اثر اقدامات مديريت منابع سبز بر رفتارهاي سبز و دانش و آگاهي زيست‌محيطي را تعديل مي‌كند. از آنجايي كه اين فرضيه بر اساس تجزيه و تحليل‌هاي آماري مورد تأييد قرار گرفته است. لذا مديريت منابع انساني سبز بر همكاري زيست‌محيطي با كاركنان با نقش تعديلگر رهبري خدمتگزار تأثيرگذار است. كليه فرضيه‌ها فرعي نيز تأييد شده است.