تاثير استفاده از هوش مصنوعي بر رفتار نوآورانه معلمان با ميانجي گري خودكارآمدي خلاق در بين معلمان پايه پنجم مدارس دولتي ناحيه 1 يزد

چكيده :

اگرچه هوش مصنوعي مي‌تواند به عنوان يك عامل تحول‌آفرين در عرصه آموزش عمل كند، اما تحقق كامل ظرفيت‌هاي نوآورانه آن در كلاس‌درس مستلزم برخورداري معلمان از خودكارآمدي خلاقانه به عنوان يك عامل واسطه‌اي كليدي است. هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير استفاده از هوش مصنوعي بر رفتار نوآورانه معلمان پايه پنجم مدارس دولتي ناحيه 1 شهر يزد با نقش ميانجي خودكارآمدي خلاق بود. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر روش، توصيفي–پيمايشي از نوع همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري شامل 226 نفر از معلمان پايه پنجم در سال تحصيلي 1404-1403 بود كه با استفاده از جدول مورگان، تعداد 130 نفر به‌صورت نمونه‌گيري دردسترس شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه‌اي برگرفته از مدل نوبلز (2024) بود كه سه مؤلفه هوش مصنوعي (12 سؤال)، خودكارآمدي خلاق (8 سؤال) و رفتار نوآورانه (10 سؤال) را شامل مي‌شد. روايي ابزار با استفاده از نظرات خبرگان و روايي همگرا و واگرا، و ضريب پايايي پرسشنامه با ضريب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي همه متغير ها از 7/0 بيشتر بود كه مورد تأييد قرار گرفت. داده‌ها با بهره‌گيري از نرم‌افزارهاي SPSS و Smart PLS و با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه استفاده از هوش مصنوعي تأثير مثبت و معناداري بر رفتار نوآورانه معلمان دارد و خودكارآمدي خلاق نيز در اين رابطه نقش ميانجي ايفا مي‌كند. همچنين بين هوش مصنوعي و خودكارآمدي خلاق و نيز بين خودكارآمدي خلاق و رفتار نوآورانه رابطه مستقيم و معنادار مشاهده شد. نتايج پژوهش بر اهميت تقويت ذهنيت خلاق و توانمندسازي فناورانه معلمان در جهت توسعه نوآوري آموزشي تأكيد دارد.