تاثير رابطه سواد سلامت والدين، بدرفتاري روانشناختي و آزار عاطفي با سرگرداني ذهن با ميانجي¬گري رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت دانش آموزان ابتدايي شهر اصفهان

چكيده :

سرگرداني ذهني شامل افكاري است كه به كار غيرمرتبط و مستقل از محرك هستند. به طور كلي، يك توضيح عاميانه از سرگرداني ذهن را مي‌توان به عنوان تجربه‌اي توصيف كرد كه افكار براي مدت طولاني روي يك موضوع واحد باقي نمي‌مانند، به‌ويژه زماني كه افراد درگير يك كار نيازمند توجه هستند. پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت يك پژوهش پيمايشي از نوع ارزشيابي بوده است. جامعه آماري در اين پژوهش دانش آموزان ابتدايي شهر اصفهان و والدين در سال 1401 بودند كه تعداد آنها 388 هزار نفر بوده و بر اساس جدول مورگان تعداد 384 نفر از آنها به روش نمونه گيري خوشه¬اي به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. داده¬ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد سرگرداني ذهن مرازك و همكاران (2013)، پرسشنامه ¬بدرفتاري روانشناختي فيدل(24¬ Ami- (و پرسشنامه آزار عاطفي (محمد خاني وهمكاران (1395) و پرسشنامه سواد سلامت -كودكان و پرسشنامه ¬رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت پندر(1997) جمع-آوري شد. روايي پرسشنامه¬ها بصورت روايي همگرا و واگرا و پايايي آنها با استفاده از روش آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي تاييد شد. براي آزمون فرضيه هاي پژوهش نيزاز روش معادلات ساختاري و نرم¬افزار3 Smartpls استفاده شد. بر اساس نتايج حاصل از تجزيه وتحليل داده¬ها، مشخص گرديد كه سواد سلامت والدين بر بدرفتاري روانشناختي، آزار عاطفي و سرگرداني ذهني تاثير منفي ومعنادار دارد. همچنين نقش ميانجي رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت در رابطه بين سواد سلامت والدين با بدرفتاري روانشناختي، سرگرداني ذهني و آزار عاطفي تاييد شد. بنابراين، افزايش سواد سلامت والدين، كاهش آزار عاطفي و بدرفتاري روانشناختي مي¬تواند باعث كاهش سرگرداني ذهني در دانش آموزان گردد.