چكيده :
مادران دانش آموزان كم توان ذهني با انواع انتخاب هاي مشكل و پيچيده در برخورد با مسايل فرزندان خود مواجه هستند، كه با آشفتگي در هيجانات مبتني بر هوش هيجاني و كاهش هوش معنوي در آنان همراه است. روان نمايشگري از جمله روش هايي است كه گمان مي رود باعث افزايش هوش معنوي و هوش هيجاني افراد شود. اين تحقيق با هدف بررسي اثربخشي روان نمايش گري بر هوش معنوي و هوش هيجاني مادران دانش آموزان كم توان ذهني شهرستان يزد انجام شد. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت، نيمه تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بوده است. جامعه آماري كليه مادران دانش آموزان كم توان ذهني مركز توانبخشي آرام شهرستان يزد در سال تحصيلي 1403-1402 بودند كه بر اساس معيارهاي ورود و خروج تعداد 30 نفر به روش تصادفي ساده انتخاب و در دو گروه مساوي آزمايش و كنترل قرار گرفتند.. ابزار گردآوري داده ها در اين تحقيق پرسشنامه هاي استاندارد، هوش معنوي كينگ(SISRI) (2008) و هوش هيجاني وونگ و لاو(EIQ) (2002) بود. تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيه هاي اين تحقيق با كمك روش هاي آمار توصيفي و استنباظي شامل از جمله تحليل كوواريانس چندمتغيره و تك متغيره و نرم افزار SPSS مورد آزمون قرار گرفتند. نتايج نشان داد شركت در دوره هاي روان نمايشگري باعث بهبود در هوش معنوي و هوش هيجاني مادران دانش آموزان كم توان ذهني شهرستان يزد شده است(05/0p≤).
