روش پرسش و پاسخ به عنوان يك روش فعال و پويا دانش آموزان را درگير يادگيري مي‌كند و دانش آموزان با جوابدهي و آزمون خطا كردن يافته‌ها و دانش خود به يادگيري مي‌رسند كه مي‌تواند بر تعاملات اجتماعي و يادگيري مشاركتي تاثير بگذارد. بنابراين هدف پژوهش تعيين اثربخشي استفاده از روش تدريس پرسش و پاسخ در درس تعليمات ديني بر تعاملات اجتماعي و يادگيري مشاركتي دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه ناحيه دو آموزش و پرورش يزد بود. اين پژوهش بر اساس هدف يك پژوهش كاربردي و بر اساس روش جمع‌آوري اطلاعات يك پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين تحقيق شامل تمامي دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحيه دوم شهرستان يزد بودند. 60 نفر از دانش آموزان با روش‌هاي نمونه‌گيري طبقه‌اي و تصادفي انتخاب شده و به طور تصادفي به دو گروه معادل 30 نفره تقسيم شدند. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه تعاملات اجتماعي كارول گلاس (1994) و پرسشنامه يادگيري مشاركتي چو و باولي (2007) بود. روش تدريس پرسش و پاسخ درس تعليمات ديني توسط پژوهشگر براي گروه آزمايش اجرا شد. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس (05/0‎>p) نشان داد كه بين دو گروه از لحاظ تعاملات اجتماعي و يادگيري مشاركتي تفاوت معنادار وجود دارد و آموزش روش تدريس پرسش و پاسخ توانسته است وضعيت تعاملات اجتماعي و يادگيري مشاركتي را بهبود دهد. همچنين روش تدريس پرسش و پاسخ توانسته است وضعيت ابعاد تعاملات اجتماعي (افكار مثبت، افكار منفي) و ابعاد يادگيري مشاركتي (پويائي‌هاي گروهي، انجام كار بر روي پروژه، بازخورد) را بهبود دهد.

1404/08/20

فرزانه قرباني